Produkcja w toku

Produkcja w toku (z angielskiego work in process (WIP), work in progress (WIP)) to materiały, które zostały częściowo ukończone w procesie produkcyjnym. Odnosi się do półproduktów firmy oczekujących na kompletację i ewentualną sprzedaż.  Termin ten jest używany w zarządzaniu łańcuchem dostaw, a WIP jest kluczowym elementem do obliczania zapasów w bilansie firmy.

Obliczanie produkcji w toku

Przedmioty produkcji w toku zazwyczaj znajdują się w obszarze produkcji, chociaż mogą być również trzymane w obszarze zapasu buforowego. Koszt produkcji w toku zazwyczaj obejmuje wszystkie koszty surowców związanych z produktem końcowym, koszty pracy i koszty ogólne fabryki.

Obliczanie ilości zapasów w toku, określanie procentowego stopnia ich zaawansowania oraz przypisywanie im kosztów jest czasochłonne, dlatego standardową praktyką w wielu firmach jest minimalizowanie ilości zapasów w toku tuż przed końcem okresu sprawozdawczego.

Produkcja w toku jest składnikiem aktywów, a więc jest agregowana w pozycji zapasów w bilansie (zwykle jest to najmniejsze z trzech głównych kont zapasów, z których pozostałe to surowce i wyroby gotowe).

Ogólnie uważa się, że najlepszą praktyką produkcyjną jest minimalizowanie ilości produkcji w toku w obszarze produkcyjnym, ponieważ zbyt duża jej ilość zakłóca przepływ procesu. Ponadto, jeśli pozwala się, aby praca w toku spiętrzała się w jednym gnieździe roboczym, zanim zostanie przeniesiona do następnego, występuje ryzyko, że w przypadku wystąpienia jakiejś wady produkcyjnej, seria wadliwych jednostek może narastać zanim wada zostanie odkryta w następnym gnieździe roboczym.