Metoda LIFO (z angielskiego Last In – First Out – ostatnie weszło – pierwsze wyszło) odnosi się do sposobu w jaki:
- materiały są przechowywane w magazynie,
- dobra konsumpcyjne są wycenione i opodatkowane
Zasada działania
Zasada jest podobna do pionowej sterty która jest zastosowana przy metodzie fifo. Różnicą jest to że elementy są dostępne w dokładnie odwrotnej kolejności w jakiej zostało uprzednio dodane. Oznacza to że pierwszy (“dolny”) element jest pobierany ostatni. Poniższa ilustracja przestawia symulację przyjęć i zużyć magazynowych z zastosowaniem kolejkowania LIFO.
Kolorowe klocki oznaczają zapas magazynowy.
Strzałka w dół oznacza przyjęcie magazynowe, strzałka w górę zużycie.
Opis kroku:
- symulację rozpoczęto z pustym magazynem
- do magazynu dodano żółty klocek
- dodano zielony klocek
- dodano niebieski klocek
- zużyto ostatnio dodany niebieski klocek
- zużyto zielony klocek
Na końcu symulacji został żółty (czyli dodany na początku) klocek.
Metoda wyceny LIFO
Ważnym elementem każdego przedsiębiorstwa jest wycena zgromadzonych zapasów w magazynie. Powszechnym zjawiskiem jest to że materiały gromadzone w magazynie są kupowane w różnych cenach. Jak zatem wycenić oraz w jakiej cenie sprzedać zgromadzony zapas? Wartością magazynu będzie suma kosztów jakie ponieśli w celu kupienia zapasów. Sprzedaż powinna być wyceniona zgodnie z zasadą LIFO. Cena zapasu kupionego ostatnio powinna być ceną następnej sprzedaży. Po zużyciu zapasu z ostatniej dostawy, cena powinna zmienić swoją wartość na cenę z poprzedniej dostawy itd. aż do kolejnej dostawy (która ustali nową cenę sprzedażową).
Metoda takiej wyceny jest szczególnie korzystna w przypadku wysokiej inflacji, która powoduje przyjmowanie materiałów po coraz wyższych cenach. Sprzedając materiał począwszy od najdroższych materiałów przedsiębiorstwo rejestruje wysoki koszt, obniżając jednocześnie zysk do opodatkowania.